Manic Street Preachers

ME

No to chyba wreszcie moja kolej, żeby coś napisać. Od razu dodam, że jeszcze nie czytałam wcześniejszych postów w tym temacie.

Niestety muszę powiedzieć, że album trochę mnie rozczarował (tzn. głównie muzyka - teksty są ok, choć niektóre jak dla mnie trochę za bardzo zmasakrowanie w porównaniu z oryginalnymi tekstami Richa). To miał być powrót do cięższego brzmienia? Laughing

Na FD ktoś chyba pisał, że trzeba więcej razy go posłuchać, żeby bardziej się spodobał, ale mi jakoś za bardzo to nie pomogło.
Jeśli chodzi o utwory, to oczywiście mam swoich ulubieńców, a mianowicie: 1. Marlon J.D., 2. Bag Lady, 3. Virginia State Epileptic Colony
(do tej listy dodam może jeszcze William's Last Words ze względu za właściwości silnie wzruszające: wzięłam album do moich rodziców i słuchając tej piosenki tłumaczyłam tekst mojej Mamie, no i w trakcie się popłakałam...).
Najmniej podoba mi się Doors Closing Slowly - trochę przypomina mi Viva Forever Spice Girls Razz

(a szkoda, bo cieszyłam się na tą piosenkę, pamiętając, że już dawno temu wspominali o niej w wywiadach)

Mam wersję na 1CD więc książeczka jest taka sobie, ale podoba mi się zdjęcie Richa. Dzięki niemu mogłam mocno zawęzić liczbę potencjalnych okien Richa na zrobionym przeze mnie zdjęciu budynku, w którym mieszkał Razz

.

Hoti

sylwia

Bartek

A tak wracając do "śpiewania" Nicka to muszę przyznać, że akustyczne "Marlon JD", którego kawałek pokazali w "Shadows and Words" całkiem mi się podoba. Nie żeby lepsze było od wersji śpiewanej przez Jamesa, ale nawet wyszło Nickowi.